• Dzieje Biblioteki > Kalendarium Biblioteki
  • Kalendarium Biblioteki Elbląskiej

     

    1535 Powstało gimnazjum elbląskie, szkoła o charakterze humanistycznym prowadzona przez Radę Miejską. Jej pierwszym rektorem został Wilhelm van der Voldergrandt (ps. Gnapheus).

    1601 Powstała Biblioteka przy gimnazjum elbląskim. Jan Mylius, rektor gimnazjum, zakupił księgozbiór po swoim zmarłym poprzedniku Tomaszu Rotusie za sumę 200 florenów ofiarowanych przez Radę Miejską. W księgozbiorze przeważała literatura teologiczna oraz dzieła klasyków greckich i rzymskich. Przez lata kierowania Myliusa szkołą, księgozbiór szybko się rozrastał: drogą zakupów dokonywanych z funduszów pochodzących z datków elblążan i Rady Miejskiej oraz dzięki darom książkowym po zmarłych profesorach gimnazjum, burmistrzach, pastorach i innych notablach miejskich. Do najważniejszych zbiorów ofiarowanych Bibliotece należały m.in. kolekcja Andrzeja Neandra, rajcy miejskiego, licząca ok. 100 dzieł, zbiór Alberta Isendorfa liczący 51 dzieł oraz zbiór liczący ponad 150 dzieł filozoficznych, medycznych, farmaceutycznych od Zachariasza Barthena.

    1709-1721 Biblioteką kierował prof. Jakub Woit, który wzbogacił księgozbiór o dzieła Marcina Kromera oraz cenne rękopisy i inkunabuły z księgozbioru byłego klasztoru dominikanów w Elblągu.

    1735-1745 Rektorem gimnazjum był Jerzy Daniel Seyler. Rada Miejska wydała zarządzenie, że każdy, kto otrzymuje jakiś urząd miejski, musi przekazać na rzecz Biblioteki pewną sumę pieniędzy albo dzieło, którego Biblioteka jeszcze nie posiada.

    1745-1780 Funkcję rektora i Bibliotekarza objął Jan Lange, który przez 35 lat ich pełnienia zabezpieczał fundusz na zakup książek organizując zbiórki i loterie.

    1772 Elbląg znalazł się w zaborze pruskim, zaczął się niepomyślny okres dla Biblioteki.

    1821 Rada Miejska postanowiła otworzyć drzwi Biblioteki dla szerokich kręgów społeczeństwa i przekształciła ją w Bibliotekę Miejską.

    1826-1865 Za czasów kierowania Biblioteką Jana Augusta Merza nastąpił ostateczny rozdział Biblioteki od gimnazjum, które w 1846 r. zostało upaństwowione, a Biblioteka pozostała własnością miasta, zmieniając nazwę na "Stadtbibliothek".

    1847 Biblioteka posiadała 18000 woluminów.

    1869 Biblioteka pozyskała najcenniejszy nabytek - rękopis z początku XIV wieku, bezcenne polonicum - kodeks prawa polskiego zwany "Księgą elbląską", należący do aptekarza Henryka Ferdynanda Neumanna. Niestety kodeks zaginął w 1945 r.

    1882 Biblioteka wraz z gimnazjum została przeniesiona do nowego gmachu przy ul. Królewieckiej.

    1893-1894 Wydano katalog opracowany przez Leonarda Neubauera informujący o blisko 28000 woluminów.

    1915 Biblioteka otrzymała nowy, przestronny budynek po dawnym Urzędzie Celnym przy Grosse Lustgarten 6 (Duży Ogród Zabaw), obecnie Plac Wolności u zbiegu ulic Rycerskiej i Giermków.

    1921 Otwarto pierwszą filię dla młodzieży przy ul. Wapiennej.

    1930 Biblioteka liczyła 58000 tomów.

    1945 W wyniku działań wojennych ucierpiał budynek biblioteki, zaginęła też najcenniejsza część inkunabułów, rękopisów i starych druków.

    1947 Biuro Kontroli przy Prezydencie Krajowej Rady Narodowej zarządziło przekazanie elbląskich starodruków Bibliotece Narodowej. Dodatkowo decyzją ówczesnego Ministerstwa Ziem Odzyskanych władzom Elbląga polecono przekazać książki z bibliotek elbląskich do Biblioteki Uniwersyteckiej w Toruniu. Zbiory elbląskie w pierwszych latach powojennych zostały rozproszone. Część (około 8000 woluminów) przekazano Instytutowi Bałtyckiemu. W niewyjaśnionych dotąd okolicznościach zaginęło w 1947 r. 17 skrzyń z najcenniejszymi rękopisami i starodrukami.

    1948-1949 Miejska Biblioteka Publiczna działała przy ul. Chopina. Posiadała 780 woluminów, odwiedzało ją 112 czytelników.

    1950 - Biblioteka otrzymała budynek przy ul. Łączności 2. Zasoby wzrosły do 4000 woluminów.

    1953-1954 W Elblągu działało dziewięć filii bibliotecznych, utworzono wypożyczalnie dla dzieci i młodzieży. Księgozbiór liczył 36000 woluminów.

    1957 W Bibliotece utworzono Dział Naukowy.

    1970 Miejska Biblioteka Publiczna obchodziła obchodzi jubileusz 25-lecia działalności. Nadano jej wtedy imię Cypriana Kamila Norwida.

    1975 Z Powiatowej i Miejskiej Biblioteki w Elblągu im. C.K Norwida utworzono Bibliotekę Wojewódzką.

    1979 Wojewódzka Biblioteka Publiczna otrzymała nową siedzibę - zabytkowy zespół budynków przy ul. Wigilijnej 5-7 i Zamkowej 1. W siedzibie tej Biblioteka funkcjonuje do dziś.

    1985 W Bibliotece powstała Czytelnia Regionalna. Znalazła się tu jedynie część bogatych zasobów przedwojennej Biblioteki Miejskiej (Stadtbibliothek) w Elblągu.

    1993 Utworzono Ośrodek Czytelnictwa Niepełnosprawnych Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej.

    1999 WBP została przyjęta przez samorząd miasta Elbląga. Rada Miejska nadała jej statut i nazwę Biblioteka Elbląska im. Cypriana Norwida.

    2000-2002 powrót przechowywanego księgozbioru elbląskiego z Biblioteki Uniwersyteckiej w Toruniu.

    2001 obchodzono jubileusz 400-lecia bibliotekarstwa publicznego w Elblągu.

    2001 Biblioteka została uhonorowana Medalem Bibliotheca Magna nadanym przez Zarząd Główny Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich.

    2003 W Bibliotece zainaugurowany został cykliczny SALON Polityki o tematyce kulturalnej.

    2004 Pierwsza edycja Festiwalu Letnie Ogrody Polityki.

    2005 Biblioteka realizowała wspólnie ze szwedzkim partnerem transgraniczny projekt Permanentny transfer wiedzy pomiędzy bibliotekami miast bliźniaczych Elbląg i Ronneby "OKO w  OKO".

    2006 Zakończenie projektu inwestycyjnego, zakładającego modernizację gmachu głównego Biblioteki oraz wyposażenie go w sprzęt komputerowy i audiowizualny, a także adaptację poprzemysłowego budynku na potrzeby zbiorów zabytkowych.
     
    2009 Zbiory zabytkowe Biblioteki Elbląskiej zostały wpisane do Narodowego Zasobu Bibliotecznego

     

Do góry

Kalendarium imprez

« Listopad 2024 »
Po Wt Śr Cz Pi So Ni
        1 2 3
4 5 6 7 8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28 29 30  

Newsletter